Wel, misschien, niet, wel, niet, misschien, niet
Een veelbesproken onderwerp is het en een veelbesproken onderwerp zal het blijven: de scheidsrechter. Nee, deze keer geen onterechte kaarten, wazige beslissingen of gemarchandeer. Vlak voor de aftrap van het hoofdklassenduel tussen Kozakken Boys en GVVV controleerde Erik ter Brake uit Dedemsvaart nog snel even de doelnetten. Het drafje werd abrupt onderbroken: pats, zweepslag! Koortsachtig overleg volgde terstond. Op het veld en in de kleedruimte van de arbitrage. “Dames en heren, als er een KNVB-scheidsrechter aanwezig is, vragen wij hem beleefd zich te willen melden.”
Een paar minuten later. Terwijl sommige spelers een balletje trappen en anderen rustig staan te keuvelen met het publiek, komt de speaker met een boodschap. “Dames en heren, helaas is besloten de wedstrijd niet te laten beginnen.” Honderden toeschouwers slenteren richting uitgang. Druk telefoon en sms-verkeer. ‘Kom mij maar halen, het gaat niet door.’ De eerste mensen zitten al in de auto, als de speaker zich weer meldt. “Dames en heren, wij vragen u alsnog enig geduld. Misschien kunnen we toch voetballen.” Spelers drentelen nerveus heen en weer tussen kleedkamers en veld. Michel Langerak, coach van de thuisclub (foto), slaat het tafereel met gekruiste armen gade. Er heeft zich inmiddels een gediplomeerd scheidsrechter gemeld, die de taak van de assistent kan overnemen. “Kozakken Boys wil wel voetballen, maar GVVV heeft geen vertrouwen in de scheidsrechterlijke kwaliteiten van de eerste grensrechter.” De bewuste man, meneer Roenhorst, fluit op zondag in de vierde klasse en assisteert op zaterdag langs de lijn op hoofd- en topklassenniveau. “Dames en heren, de beslissing is definitief. Er wordt niet gevoetbald.”
De reactie van GVVV viel enerzijds te billijken. Voor de Veenendalers staat het kampioenschap immers op het spel. En je weet natuurlijk maar nooit, met die (assistent)scheidsrechters. Niettemin kleefde er toch een moraal aan het verhaal: de totale voetballerij exclusief de arbitrage werd onbedoeld toch een lesje geleerd. Want zonder die – te pas en te onpas – verketterde fluitisten en vlaggenisten kan iedereen gewoon onverrichter zake huiswaarts.