‘Supersub? Nee, dank je’

foto Gerald van Zanten

foto Gerald van Zanten

Het was niet voor de eerste keer dat het gebeurde in de voetballerij en het zal ook niet voor het laatst zijn. Gepasseerd worden, alsnog invallen omdat de wedstrijd erom vraagt en vervolgens de winnende goal maken. Zodoende was Sander de Bont met zijn beslissende 0-1 het mannetje bij Dongen. “Binnen vijf minuten ligt-ie erin, zei ik tegen een supporter tijdens het rekken. Klopte achteraf niet helemaal. Het duurde namelijk zeven minuten…”

Dongen beleeft een moeizaam seizoen met een hoog net-niet-gehalte en in de aanloop naar De Valk diende er daarom ‘iets’ te gebeuren. Verlies bij de staartploeg uit Valkenswaard had weleens de voorbode kunnen zijn van een ordinaire overlevingsstrijd tot diep in 2014 en dat wilde de technische leiding van de hoofdklasser uiteraard voorkomen. “Dus dienden er koppen te rollen en ik was er één van. Afgaande op de laatste duels misschien niet eens onterecht en ach. Zo werkt het mechanisme nu eenmaal. Bovendien, de tijd dat ik in dit soort situaties op mijn achterste benen stond, heb ik achter me gelaten. Inderdaad, wat dat aangaat ben ik volwassener geworden”, beweert de matchwinner.

Met voorspellende gaven, blijkbaar. “Om te beginnen heb je als invaller een ander soort druk. Althans, zo ervaar ik dat. Je leeft meer ontspannen naar een duel toe. Wij waren in deze wedstrijd tig keer beter dan De Valk, maar verzuimden de kansen af te maken. En ik had al gezien dat die verdediging van hen niet al te best was. Daarnaast heb ik in het verleden vaker gescoord tegen De Valk. Net als trouwens tegen Bekkerveld, de tegenstander van komend weekend. Het doelpunt op zich was niet bijzonder, maar je moet wel zorgen dat je op de juist plaats staat om die bal erin pissen.”

Vertrouwen

De kreet supersub valt, overigens ook al in de kleedkamer van Dongen na afloop. “Volgens mij was het de trainer die het met een grapje riep. Tenminste, dat hoop ik. Supersub? Nee, dank je. Daar zit ik niet op te wachten. Weet je wat het is? Ik ben een speler die vertrouwen nodig heeft. En als ik dat krijg en voel, betaal ik dat op termijn altijd uit”, refereert De Bont met name aan zijn periode onder trainer Roland Schuermans. Hoe dan ook, het kont-tegen-de-krib-gedrag is passé voor De Bont, welke keuzes zijn huidige trainer Ron Timmers ook maakt. “Nou ja, ben inmiddels beter in staat het een plaats te geven. Ik geef wat ik heb, meer kan ik niet doen. Ik ben nou eenmaal geen superbeweeglijke speler die van links naar rechts holt”, zegt de spits die tot dusver vijf competitietreffers achter zijn naam heeft. “Zeker de laatste weken was het bij ons toch vooral naar beneden kijken. Een mogelijk probleem is nu in ieder geval voorlopig afgewend en wie weet slagen we erin ’n reeksje neer te zetten tot aan de winterstop. Dan sluiten we dit kalenderjaar toch nog redelijk af.” Met De Bont in de punt, of …?

Be Sociable, Share!