Pingpong

Rinse Wiekema Schijndel rksvOp die vies koude eerste zondag in februari werd duidelijk op welke positie UNA/Brinvast straks zal eindigen. Voorbarig? Misschien, maar wie duels als bij Schijndel toch nog winnend (3-4) afsluit, gaat in het voorjaar geheid met de hoogste eer strijken. In dat kader was het ook geen toeval dat Dongen (lees: Fatih Kamaci, 4 goals) Venray – nu dus koploper af – over de knie legde. Zoals Torinio Hunte dat min of meer ook deed met Schijndel op het kunstgras aldaar.

Het hoofdveld (zie foto) lag er niet alleen ogenschijnlijk prima bij, maar desondanks gaf de gemeente van Schijndel geen groen licht. Zodat de nieuwe maatregel van de KNVB van kracht werd. Piepklein voordeeltje: de harde wind blies de voetballers nu vol in de rug of in het gezicht. Anders had die dwars gestaan en dat zou het spel nog minder ten goede zijn gekomen. Want dat het lastig voetballen was, daarvan waren de bewijzen te over. “Het kostte ook enorm veel kracht om telkens tegen die wind op te boksen. Op en neer, op en neer. Het was net volleybal. Of pingpong, inderdaad”, antwoordde Hunte op de veronderstelling dat het soms leek of hij er naarmate de tweede helft vorderde doorheen zat. Bevangen door de kou.

Maar dat was dus een misvatting, bleek zo’n tien minuten voor het einde. Hunte reageerde alert op een steekballetje van Niek van Boekel. De linkerspits werd door doelman Stijn van der Donk weliswaar naar de zijkant gedrongen, maar toch hield Hunte voldoende kracht en precisie over en mikte beheerst raak: 3-4. Het was zijn derde treffer van de middag. “Ik het potje uitgehaald voor UNA? Nou ja, ik wil belangrijk zijn voor het team en dat is gelukt”, reageerde Hunte diplomatiek. Bijna zoals het een speler uit het betaalde voetbal betaamt. “Ik train nu mee met FC Eindhoven, ja. Gewoon doorgaan met UNA zoals we dat de laatste tijden doen, is nu het belangrijkst. De rest zien we dan wel weer.” En weg beende hij richting de Zeelster kleedkamer annex discotheek. Met een grote smile.

Wiekema

Iets wat bij Schijndel uiteraard niet het geval was. “Als je drie doelpunten maakt en helemaal drie tegen een ploeg als UNA, zou je verwachten iets over te kunnen houden aan zo’n wedstrijd”, stelde Rinse Wiekema (foto). En dan doelde de 2-voudig doelpuntenmaker niet op complimenten. Hoewel die dus wel op zijn plaats waren. Bijvoorbeeld voor die fenomenale uithaal waarmee Danny Verbakel voor de 3-3 had gezorgd. Daarnaast drukte Schijndel tot op de allerlaatste seconde het gaspedaal vol in. De ploeg van Mark Schenning kreeg UNA inderdaad aan het wankelen, maar struikelde uiteindelijk over de eigen voeten. “De beslissing vond plaats op het middenveld. Die duels vielen op de bepalende momenten niet in ons voordeel uit”, zei de spits die de voorbije jaren bij UNA voetbalde en doelde op de steekballen waarmee met name Hunte een paar keer gevoed kon worden en daaraan gekoppeld niet stringent genoeg verdedigend weerwerk. Tja, maar wat als Sjaak Egmond in de slotfase niet op de paal had geschoten en invaller Mark Dobbelsteen met een gapende doelmond voor zich wel het lef (of overzicht?) had getoond? Dan had Schijndel het punt binnen gehaald waar het gezien het beeld van de totale wedstrijd eigenlijk ook wel recht op had.

Prima grasveld bij Schijndel

 

Be Sociable, Share!