P.Ppp en dè 040-clash

foto Gerald van Zanten

De tweede helft van de laatst gespeelde wedstrijd bij UDI’19 bood in de ogen van Patrick Philippart het beste voetbal van Nuenen uit de lopende jaargang. Was het feit dat het duel in Uden desondanks geen drie punten opleverde (2-2) niet meer dan een smetje of typeerde de remise een beetje de gang van zaken tot dusver? “Het loopt over het algemeen allemaal net wat minder vlot. We scoren niet makkelijk en krijgen soms te makkelijk goals tegen”, vindt Patrick Philippart.

De linkerspits die over zijn persoonlijke inbreng eigenlijk best tevreden is. “Mijn rendement is okay, zeggen ze dan hè”, lacht de Eindhovenaar met de statistieken bij de hand. Vijf doelpunten en dito assists zijn cijfers die er inderdaad mogen zijn. “Terwijl ik de wedstrijd voor UDI niet kon meedoen vanwege een hakblessure. Opgelopen in de zaal. Daar waren ze bij Nuenen niet blij mee.” Begrijpelijk, temeer omdat de boeg der geblesseerden en geschorsten sowieso al uit de kluiten gewassen was. En is.

“We moeten er niet teveel de nadruk op leggen, maar je mist daardoor op een gegeven moment natuurlijk wel wat automatismen. Volgens de trainer hebben we nu echter evenveel punten als een jaar geleden op hetzelfde tijdstip, dus van ongerustheid hoeft geen sprake te zijn. We weten allemaal waar we vorig seizoen uiteindelijk gefinisht zijn, niet? Het programma dat er nu aankomt tot de winterstop (UNA, Venray, Groene Ster en Dongen) is pittig, ja. Maar juist tegen de ploegen die bovenin staan spelen wij vaak ons betere voetbal”, spreekt Philippart uit ondervinding.

Hogerop

Hij beseft evenwel dat de 040-clash van zaterdagavond (19.30 uur), het officieuze amateurkampioenschap van de Lichtstad, meer is dan alleen maar een wedstrijd. Los van de sentimenten. “Aan- of afhaken heet dat dan, nietwaar? Ik heb er wel een goed gevoel over. Zie in ieder geval zeker mogelijkheden”, blijft de vleugelflitser optimistisch ondanks dus de absentie van onder anderen de geschorsten Richard van Malten en Mart van de Gevel. Zeker in offensief opzicht zal ook veel van hemzelf afhangen. Een druk die hij soepeltjes van de schouders laat glijden. “Voetballen is toch alleen maar leuk? Het liefst zou ik elke dag willen voetballen. Ik ben inmiddels 23, maar heb de hoop op een avontuur hogerop nog steeds niet opgegeven. Tijdens de afgelopen voorbereiding heb ik al eens een paar dagen meegetraind met een profclub uit Qatar en een jaar daarvoor werd ik benaderd door mijn oude club Helmond Sport. Helaas was er toen geen geld beschikbaar voor een contract. Maar ze mogen me gerust opnieuw bellen, hoor…”

Amateurvoetbaleindhoven.nl besteedt eveneens aandacht aan de derby in de vorm van een interview met Hans Waterschoot, Geldroppenaar in Nuenen….

Be Sociable, Share!