‘Oh jee, daar gaan we weer, dacht ik’
Met 1-6 winnen bij één van de directe concurrenten, da’s niet voor de poes. “Het had eigenlijk nog meer kunnen en misschien wel moeten zijn, maar met deze cijfers waren we ook tevreden, hoor”, geniet Alexander Mols daags na de zesklapper bij Deurne nog na. Dat wil zeggen met mate, want Blauw Geel’38 heeft tenslotte nog niks. “Nu gewoon minstens drie keer achter elkaar winnen…”
De Veghelse spits (21) die in de laatste vier duels na zijn schorsing (vier wedstrijden) acht keer doel trof, corrigeert zichzelf meteen. “Gewoon is niet het goede woord, want zo makkelijk zal het tegen ploegen als Brabantia en GOES niet worden. Die vechten ook om lijfsbehoud. Maar gezien het vertrouwen dat we momenteel hebben is het geen vreemde uitspraak.” Daarmee doelt Mols vooral op de momenten waarop Blauw Geel de bal niet heeft. Met andere woorden: wanneer het op verdedigen aan komt. “Tegen Deurne stond het wat dat aangaat goed, gaven nauwelijks iets weg. En zelf scoren is bij ons het probleem niet.”
Toch bekent Mols dat hij even een deja vu-moment onderging toen Jeroen van de Kerkhof Deurne naar 1-1 had geschoten. Meer wel dan niet incasseerde Blauw Geel dit seizoen immers tegentreffers op de meeste onverwachte en onmogelijke momenten. “Oh jee, daar gaan we weer, dacht ik. We hadden toen allang op 0-2 of 0-3 moeten staan. Gelukkig was het een minuut later alweer 1-2.” Met de handtekening van Mols zelf. “Een belangrijke, ja. Die laatste twee waren meer voor de statistieken, toen was het al gespeeld.”
Verbijten
Met de ‘setwinst’ in Deurne haalde Mols ook een beetje zijn gram ten aanzien van de laatste keer toen hij in De Peel actief was. Hij liet zich toen provoceren en werd met rood weggestuurd. “Dom. En wat heb ik mezelf zitten verbijten op de tribune tijdens mijn schorsing. Uiteindelijk pakten we nog zeven punten in die vier duels, maar telkens als het effe niet liep dacht ik: dadelijk is het misschien wel mijn schuld als het straks fout afloopt.” Dat kan overigens nog steeds, maar ligt gezien de huidige gang der dingen niet in de lijn van de verwachtingen. “We zijn weer compleet en daarnaast is het vertrouwen groeiende. We hebben de kwaliteiten, nu moeten we doorpakken”, klinkt Mols strijdvaardig.
“Topscorerstitel? Zou liegen als ik zeg dat zoiets niet mooi is om te pakken, maar die behalen is geen doel op zich. Onszelf handhaven en straks met een frisse start aan een nieuwe uitdaging beginnen. Met Blauw Geel. Gemert had een tijdje geleden interesse, maar ik betwijfelde of die club nou zo’n grote sportieve verbetering was. De huidige ontwikkelingen geven me gelijk. Wat niet wegneemt dat ik op termijn die stap hogerop absoluut zou willen maken.”