‘N Lampardje?
Zat-ie nou wel of zat-ie nou niet? Het sluitende bewijs zal nooit geleverd worden, maar in het kamp van Dongen wisten ze het zeker. “Die bal was dik over de lijn”, verzekerde Larry van Ommen, de man die zijn ploeg voor rust met een juweeltje naast Baronie had geschoten en in de achteraf allesbepalende 76e minuut de bal binnen de zestien meegaf aan Fatih Kamaci. Diens pegel stuitte via de onderkant van de lat het veld weer in. “Aan de baan van de terugspringende bal zag je dat het een goal was”, brieste Arie van der Zouwen.
De coach van Dongen – vol adrenaline – had sowieso geen goed woord over voor de arbitrage. “Geen Fingerspitzengefühl. Vorige week in Nuenen hadden we een kei. Iemand die alles zag, van beide kanten. Nou, deze man zag vooral een hele hoop niet. Ik ben zwaar teleurgesteld met deze 1-1. Op basis van de tweede helft had Dongen een overwinning verdiend. Ik vond ons toen fantastisch spelen, zeker na de invalbeurt van Remon Koenen.”
Jamroz en Paap
Van der Zouwen ziet zijn team graag met veel druk op de bal voetballen. Een onvoldoende mate daaraan was volgens hem voor rust de reden dat Baronie beter oogde. Maar het kon ook zomaar zijn dat Baronie de thuisclub toen succesvol met eigen wapens bestreed. Dat mondde uit in veel lange halen richting de Dongense spits Jeroen Nagel. Die overigens een prima wedstrijd afwerkte door naast balvast ook fysiek nadrukkelijk aanwezig te zijn. Desalniettemin was Baronie zeker in het eerste halfuur de ploeg die zich het meest onder de druk uit wist te voetballen. Met hoofdrollen voor Jacob Jamroz en Frits Paap.
Niet geheel toevallig zorgden zij gezamenlijk voor de 0-1. Gevoelvol voorzetje Paap en een prima knik van Jamroz. “Zij deden het prima. Waarom denk je dat Paul van Zon toen probleempjes had? Door Frits. Ik kan niet anders dan tevreden zijn met mijn ploeg. Mijn jonge ploeg, vergeet dat niet. In de tweede helft kregen we het met name fysiek zwaar, omdat we er voetballend niet meer echt uit konden komen. Dan mis je iemand als Benjamin van Wanrooij. Benny Kerstens? Die heeft de hele week niet kunnen trainen”, verklaarde coach Jack Sweres de reserverol van de linkspoot.
Morele winnaar
Goed was het lang niet altijd, wel onderhoudend. Bovenal was Dongen tegen Baronie een gevecht. Legio duels op het scherp van de snede, meestentijds binnen de grens van het toelaatbare. Zelfs stylist Kamaci mengde zich nadrukkelijk in het strijdgewoel. Voetballend kon ook hij het verschil echter niet maken. Hoewel, als de grensrechter was meegelopen tot aan de achterlijn en had geconstateerd wat de supporters achter het doel van Guido Van Sant hadden gezien. “Een zuiver doelpunt, als het niet zo was, zou ik het ook zeggen”, stelde fotograaf Jeffrey Oomens, tevens fan van Dongen. De afstand tussen de doellijn en de plaats waarop de bal de grond raakte en door hem met twee handen aangegeven, doet denken aan het WK 2010. Engeland-Duitsland, inzet Frank Lampard… Niettemin, geen officieel erkende winnaar in deze Westbrabantse clash. Of toch wel, een beetje? “Ja, ik denk dat wij de morele winnaar zijn”, vond Sweres.