Hij kan ‘t niet laten
Slijtage aan het heupgewricht deed Roel Willemse twee jaar geleden als speler van DESK besluiten om te stoppen met voetballen. Hij was toen 29. “Ik ben destijds afgegaan op het advies van een orthopeed, die zei dat het verstandiger was om te gaan zwemmen.” Maar baantjes trekken en af en toe een potje tennis gaven Willemse op termijn onvoldoende bevrediging. Daarom meldde hij zich onlangs aan bij Dongen, de club uit zijn geboorte- en inmiddels weer woonplaats.
De tussenbalans na een maand leert verschillende dingen. De belasting van sporten op niveau veroorzaakt diverse pijntjes over zijn hele onderstel, behalve in de heupsector. “Grappig, hè? Eerst had ik last van een haarscheurtje in een kuitspier en nu speelt de lies een beetje op. Eigenlijk logisch als je na twee jaar relatief niets doen weer volle bak gaat. Het was de bedoeling dat ik bij het tweede zou gaan trainen. Maar al snel kwam ik min of meer per toeval bij de eerste selectie terecht, want ze kampten met een oneven aantal. De trainer was vervolgens zo verrast door wat hij zag, dat ik bij die groep ben gebleven.”
Fanatisme
Willemse zegt dat hij vooral het groepsproces en de hele sfeer eromheen miste. “Naast het feit dat ik het gewoon lekker vindt om doordeweeks een paar keer stoom af te blazen. Ik heb een drukke baan en dan is voetballen een prima uitlaatklep. Eerlijk gezegd heb ik me niet met een vastomlijnd idee aangemeld bij Dongen, maar nu de situatie is zoals die is, wil ik voor een plaats in het eerste gaan. Dat fanatisme zit er nog steeds in”, aldus de spits die naast dat jaartje DESK zeven seizoenen voor Baronie uit kwam. En zich bij Dongen – toen nog tweedeklasser – voor het eerst op seniorenniveau manifesteerde.
Tegen Nuenen maakt Willemse zondag waarschijnlijk geen deel uit van de selectie. “Ik heb tot nu toe twee helftjes en een keer ’n uur gespeeld. De trainer zei al dat het vermoedelijk een tijdje duurt vooraleer ik de volledige belasting aan kan. Voetballend valt het me niet tegen. Al wordt de balbehandeling tegen het einde van iedere sessie minder secuur door de conditionele achterstand. Het niveau? Nou, ik moet zeggen dat Dongen een brede groep heeft met vaardige spelers die redelijk aan elkaar gewaagd zijn. En die er een flink tempo op nahouden, ha ha.”