Herkansing, deel 3
‘Heren, sorry dat ik jullie onderbreek, maar moet je dit even lezen.’ Terwijl bij Dirk Heesen in de trainerskamer het zweet van zijn kale hoofd blijft gutsen en de coach zoekt naar woorden om de totale off-day van zijn ploeg te verklaren, heeft assistent Klaas Wels ogenschijnlijk nog een extra tikkie in petto. Teletekst meldt dat Achilles’29 komende zondag aan een overwinning genoeg heeft voor de titel in de Topklasse. “Als dit er ook nog eens overheen komt…”, mompelt Heesen, die intern meteen opheldering gaat vragen.
Maar nee, dat onheil blijft FC Oss bespaard, het doelsaldo telt niet. De club die alles ingezet heeft op een terugkeer naar de Jupiler League, heeft in ieder geval de wetenschap dat het een beslissingswedstrijd mag spelen indien het in Groesbeek verkeerd afloopt. “Twee keer hebben we het nu laten liggen. Drie keer is …..” Natuurlijk heeft Heesen wel wat meer houvast dan dat Oudhollandse spreekwoord. Ook tegen Argon perste FC Oss er ondanks een deplorabel duel toch nog een 2-2 uit na de 1-2 in de 87ste minuut. En Oss hoeft niet te winnen bij Achilles. Alleen, Oss zal wel weer als een team moeten opereren. Vooral dat was de grote kracht dit seizoen. En niet het surplus aan individuele kwaliteit. “Het leek wel of iedereen beslissend wilde zijn”, refereerde Heesen aan verschillende momenten waarbij vrijstaande ploeggenoten compleet genegeerd werden. Van het hechte blok dat Oss zo ver bracht, was tegen Argon weinig over.
“Druk? Dat zou kunnen, maar ik had er geen last van. Ik bedoel, je wilt toch ergens voor spelen en op dit niveau moet je daar mee om kunnen gaan. Een teken van zwakte. Onder deze omstandigheden tenminste je taak blijven uitvoeren is ook een kwaliteit, ja”, zei Roel van de Sande, die Oss in de laatste minuut naast Argon schoot. De linksback die zondag als linkshalf speelde blijft vinden dat Oss goed kan voetballen. Ook al wordt dat dan opvallend vaak verborgen gehouden. “Maar het komt soms ook op slimmigheid aan. En ik heb de indruk dat wij in dat opzicht nogal eens in gebreke blijven. Dat je al na één minuut uit een standaardsituatie op 0-1 staat in zo’n wedstrijd, dat mag gewoon niet. Heeft puur met concentratie maar ook met gogme te maken. Vooral in de tweede helft hebben we met name onszelf kapot gespeeld door niet als een team te voetballen. Iedereen deed maar wat, leek het. Ik zal hiervan nog wel een dag of twee doodziek zijn, maar dan moet de knop weer om. Het lot van deze club staat op het spel.”