Dun lijntje tussen idealisme en realisme

Mark Schenning schiet in de lach als de bal wordt teruggekaatst. De coach van Schijndel had juist  verteld wat hij wil met zijn ploeg. Of beter gezegd: waar hij naar toe wil. Dominant voetbal, zo diep mogelijk op de helft van de tegenstander en de posities die zijn spelers daarbij moeten innemen om het gevaar van veel ruimte in de rug zoveel mogelijk in te dammen. “Ik vraag nogal wat, ik weet het. Ben er ook al twee en een half jaar vanaf dag één mee bezig.”

Niettemin zijn de vorderingen zichtbaar, zij het vooralsnog in fases. “Tegen Nuenen (0-2 winst) voerden we het positioneel bijna perfect uit. Er was over het hele veld constant druk op de bal. Een week later tegen UDI (1-3 verlies) hadden we de concentratie echter niet en zaterdag bij UNA (1-0 verlies) alleen voor rust. Waar het dan wat dat laatste duel betreft om gaat, is dat je dat punt dan over de streep moet trekken als team, wanneer het niet echt meer loopt. Hoe dan ook. Kijk, ik ben een aanhanger van een bepaalde speelstijl, maar wil ook resultaat. Dat dan weer wel, ja. Al blijf ik zeggen dat je op de lange duur meer punten haalt met ageren dan alleen maar te gokken op dat ene balletje.”

Kennisgeving

Dat Schijndel door sommigen als outsider werd (of wordt) gezien, nam Schenning voor kennisgeving aan. “Want wij weten intern wel beter. Kwalitatief zijn wij sterk genoeg om ons te handhaven en op een goeie dag kunnen wij in deze Hoofdklasse van elke tegenstander winnen. Maar om dat week na week te brengen, is weer een ander verhaal. Hoewel dat natuurlijk wel het streven is. Ik verwacht een interessant seizoen, waarin de krachtsverschillen niet groot zullen zijn. Een competitieverloop zoals de laatste twee jaar, met één ploeg die er bovenuit steekt en eentje die afgetekend onderaan staat, zie ik nu niet gebeuren.”

Na twee nulbeurten op rij wordt het volgens Schenning wel tijd om weer eens te oogsten. “De analyses die ik over Venray heb gekregen, bevestigen mijn beeld. Een fysiek sterk team met veel kopkracht en met typisch Limburgse accenten. Het veld defensief klein houden en speculeren op de omschakeling. Het is aan ons daarop het juiste antwoord te vinden. Hoe? Wij willen het spel op zich het liefst maken, maar zijn dat natuurlijk niet verplicht“, licht de coach alvast een tipje van de sluier op. Want alle idealen ten spijt: het zijn per slot van rekening toch vooral de punten die tellen. Ook voor Schenning.

Be Sociable, Share!