De kannibaal

Het aantal blessuregevalletjes is groot binnen de selectie van FC Oss. “Sommigen zijn bijna aan het einde van hun Latijn. De buitenwacht onderschat schromelijk wat er van deze gasten verwacht wordt”,stelt coach Dirk Heesen. Ook Cendrino Misidjan kampt al een poos met een opspelende hamstring. Maar de verdediger van de lijstaanvoerder in de Topklasse is een ijzervreter. Goedlachs en zachtaardig bijna buiten het veld, maar binnen de lijnen een verschrikking om tegen te spelen. Is Misidjan dan een houthakker? Nee en toch een beetje ja. Hij zegt 9,5 van de 10 duels te winnen en dat veelal op snelheid en atletisch vermogen. “Maar als het moet gaat die kop eraf. Ik vreet alles op wat ik tegen kom. Hoogst irritant zelfs als ik géén duels kan spelen”, bekent de man die tot aan het beloftenteam van RKC Waalwijk aanvaller was en beweert echt wel skills in huis te hebben.

Met een bos bloemen in de hand stapte Misidjan donderdag door de spelerstunnel. Een uitvloeisel van de uitverkiezing tot ‘man of the match’. Dat was deze keer misschien niet helemaal terecht, want zoveel had Misidjan niet te doen gehad met zijn kompanen in de laatste linie van FC Oss. Zeker na het – overigens discutabele tweede geel – en dus rood voor  Pim van Zutven was Oss tegen Gemert na een uur bij 1-0 helemaal geen wedstrijd meer. De ploeg van Bert Ruijsch ontregelde het spel van de koploper aardig, maar kon aanvallend totaal geen vuist maken. “Eigenlijk wil ik zo niet spelen, maar we hebben nu even geen keus”, zei de coach van Gemert. Maar goed, zonder bloemen en met een allervriendelijkste smile staat Misidjan (22) de verslaggever te woord. De glimlach gaat echt van oor tot oor als hem wordt verteld dat de defensieve degelijkheid van Oss ook voor een deel op zijn conto is te schrijven. Misschien daarom trouwens dat boeketje.

Per toeval belandde Misidjan als voorhoedespeler van RKC op linksachter. Per toeval – want Stefan Maletic raakte geblesseerd – nam Misidjan diens plaats over in het centrum van de verdediging. “En die plaats sta ik niet meer af. Lullig voor hem, maar de één zijn dood is de ander zijn brood, nietwaar? Ik geniet het onvoorwaardelijke vertrouwen van de trainer en dat ga ik nooit beschamen. Op deze positie van linker centraleverdediger heb ik geaasd. Tot vier jaar geleden niet, dan zou ik je raar hebben aangekeken als je gezegd had dat ik verdediger zou worden. Nu is het mijn missie. Duels winnen en de bal inleveren. Dat is mijn primaire taak. En daarnaast werken aan de rust aan de bal en mijn inspeelpass.” Met belangstelling wacht hij de komende periode af. ‘Voor een appel en een ei’ spelen gaat Misidjan straks niet meer doen. Sinds drie maanden is hij vader, er moet brood op de plank komen. “Dit is mijn laatste investeringsjaar. Maar wat er ook gebeurt, FC Oss heeft mijn eerste oor.”

Be Sociable, Share!