Bekerwinst brug te ver voor OJC Rosmalen
“Ik had al redelijk snel door dat het lastig zou worden”, bekende Tony de Groot na afloop van de districtsbekerfinale Zuid 1 tussen OJC Rosmalen en Hoek (0-2) in Werkendam met de verliezersmedaille om de nek. Het voorgevoel van de spits die zijn laatste wedstrijd voor OJC speelde, was dus juist. De Zeeuwse zaterdaghoofdklasser was op alle onderdelen net wat doortastender, slimmer en sterker. “Het was prachtig dat we hier stonden, voor later moeten we er vooral lering uit trekken”, concludeerde coach Dennis Dekkers.
Vormgever Bas Smulders (foto) vond de typering ‘maatje te klein’ zo pal na de wedstrijd wat te dik aangezet. “De laatste competitieduels speelden we niet goed, maar vandaag ging het tegen een sterke ploeg, dat zeker, een stuk beter. Voor rust hadden we twee momenten die een goal konden opleveren. Die 1-0 een kwartier na rust had voorkomen kunnen worden, die gaven we te makkelijk weg. In een fase waarin wij niet de mindere waren. Soms moet je in bepaalde situaties ook wat geluk hebben. Als wij dat eerste doelpunt maken, hebben wij het vermogen om die voorsprong over de streep te trekken. Helaas heeft het niet zo mogen zijn. Nu doet het even zeer”, zei Smulders met een blik op de feestende winnaars. “Maar straks zal de trots overheersen. Trots op het feit dat wij met OJC toch maar mooi in de finale stonden. Hoezeer we dat gezien de loting ook aan onze stand verplicht waren.”
Balvastheid
Nuchter beschouwd verloor OJC – zonder de geschorste Thijs van der Velden – van een team dat simpelweg beter was. Geen schande, dat is ook sport. “Tegen een ploeg van dit kaliber zie je dat wij nog stapjes te maken hebben. Op een druk middenveld toonden zij bijvoorbeeld doorlopend balvastheid, terwijl dat bij ons te vaak maar weer afwachten was. Klopt, onze bepalende spelers lieten zich deze wedstrijd niet genoeg gelden, zo reëel moet je zijn. Maar nogmaals, dat zegt ook veel over de tegenstander”, haalde Dekkers er anderzijds verzachtende omstandigheden bij. Vaak ben je immers net zo goed als de tegenstander het toelaat. En het uitgebalanceerde Hoek was in dat opzicht niet echt vrijgevig…