Knollentuin
Een straffe wind, dwars over het open sportcomplex aan de zuidelijke randweg, een ondergrond waarvan een paard de hik zou krijgen, een scheidsrechter die er blijk van gaf niet echt veel feeling met het spel te hebben en dit alles omlijst met hooguit een paar honderd belangstellenden. Daartegen afgezet viel het eigenlijk nog mee wat de voetballers van JEKA en OSS’20 lieten zien in hun eerste onderlinge confrontatie op weg naar plaatsing voor de hoofdklasse. “Wij gaan het volgende week thuis afmaken”, beweerde Torino Hunte, die OSS vlak voor tijd naast (1-1) de thuisclub schoot. “Dat zullen we nog weleens zien”, reageerde Hugo Mutsaerts.
De linkerverdediger van JEKA stipte wel het verschil in benadering aan. “Zij willen heel graag naar die hoofdklasse. Als die kans zich voordoet wij sportief gezien natuurlijk ook, maar wij moeten vooral realistisch zijn. Laten we met JEKA nou eerst maar eens een stabiele eersteklasser worden. Aan de andere kant: die eventuele derby’s met Baronie zouden natuurlijk prachtig zijn”, bekende Mutsaerts, die zich dit seizoen als vaste basisklant heeft gemanifesteerd. “Ik ben een echte linksback. Best vaak zie je op die posities omgeschoolde vleugelaanvallers, maar ik ben een originele.”
Torino Hunte (foto) is ook een echte. Vleugelaanvaller. Rap, behendig en dreigend. “Op dit veld was het onmogelijk om te voetballen. En dat was jammer, want met OSS moeten wij het van het voetbal hebben. Nu was het twee keer drie kwartier vechten. Ons veld is ook niet best, maar nog altijd beter dan dit. Wij gaan voor die finale en voor de hoofdklasse. Daar komt ons spel er beter uit. Ik blijf bij OSS, ja. Er woont familie van me in Oss en ik voel me thuis bij deze club. Dit team wil voetballen. Bij mijn vorige club LONGA was het toch meer hollen en draven.” Een beetje zoals op die winderige zondagmiddag in Breda. “Ieder weekend worden er zeven duels op dit veld gespeeld”, zei Mutsaers terwijl hij zijn schouders ophaalde. “Ik ben er eigenlijk geen voorstander van, maar het is toch beter als het eerste de wedstrijden op kunstgras voetbalt”, vond JEKA-coach Henk van den Langenberg, terwijl aanvoerder Igor Goossens foeterend voorbij kwam. “We hadden het verdomme gewoon af moeten maken.” Dat had gekund. Maar andersom ook.