Gedwongen sabbatical?

Het kan nog alle kanten op met JEKA. Op Tweede Paasdag heeft de Bredase eersteklasser tegen Best Vooruit genoeg aan één punt om de tweede periodetitel binnen te halen. Maar in de nek hijgt ook nog een aantal ploegen dat de degradatiezone wil ontvluchten. “Die eventuele prijs is leuk, maar onze prioriteit ligt toch vooral op handhaving. En daar zullen we nog heel hard voor moeten werken”, verwacht Henk van de Langenberg, die hoe dan ook met zijn laatste kunstjes bij JEKA bezig is.

Op zijn initiatief werd eind 2010 niet meer gesproken over een mogelijke verlenging van zijn verbintenis. “Ik heb een heel mooie, maar ook mondige groep. Die veel energie vergt om alle processen in goede banen te leiden. Als een speler meteen ‘ja‘ zegt na een opmerking mijnerzijds schrik ik bij wijze van spreken”, geeft de 58-jarige coach aan dat het ‘ja, maar-gehalte’ redelijk hoog is binnen de selectie van JEKA. “Maar dat is een generaal iets van deze tijd en ik kan daar wel mee omgaan, hoor. Bovendien werk ik als gymdocent constant met jeugdige mensen. Maar toch, na zes jaar waarin we vanuit de derde- naar de eerste klasse zijn gepromoveerd, proefde ik dat deze groep spelers verfrissing nodig had.”

In Baronie dacht Van de Langen een nieuwe uitdaging gevonden te hebben. Inderdaad dacht, want die club koos uiteindelijk voor Jacques Sweres. “Een tegenvaller, maar het was nog vroeg en ik dacht dat er vanzelf wel iets langs zou komen. Heb dus ook niet gesolliciteerd. Klinkt misschien een beetje arrogant, maar ik was overtuigd.” Maar het bleef stil rondom Van de Langenberg. Zo stil, dat hij onlangs dan toch maar een brief verstuurde. Vooralsnog zonder resultaat. “Onlangs ben ik door de VVON gehuldigd voor mijn 25-jarig trainerschap. Al die jaren ben ik niet anders gewend dan vrijwel constant met dat trainersvak in de weer te zijn. Dus als dat straks wegvalt, en daar ziet het nu naar uit, dan zal ik niet erg missen, maar heel erg missen. Misschien wordt gedacht dat ik te duur ben of per se op een hoog niveau wil trainen. Beide is niet waar. Al staat voor mij wel vast dat de trainingsfaciliteiten en een kwantitatief fatsoenlijke groep gewaarborgd moeten zijn.”

Zelfs die keus heeft de Bredanaar dus nog niet kunnen maken. “Maar ik ben niet zielig, hoor. Ik red me wel. Als het zo zal zijn, heb ik de gelegenheid om mijn horizon te verbreden. En of ik in de voetballerij wil blijven! Ik ben fit en energiek. Afsluiten met een prijs? Zoals ik al zei, ligt daar de focus niet op. Maar als we straks wellicht aan die play-offs mee zouden doen, kunnen er gekke dingen gebeuren. Want JEKA 1 is in staat ergens de tanden in te zetten, vergis je niet.”

 

 

Be Sociable, Share!