De andere Petro

Een aflevering over Zeljko en Vlado Petrovic zou niet misstaan hebben in het veelbesproken televisieprogramma Vaders en Zonen. Zeker in dit geval is de vraag ‘hoe het is om de zoon van te zijn’ tamelijk relevant. Pa Zeljko was topvoetballer en nog steeds ademt de geboren Montenegrijn één en al voetbal. “Zonder voetbal stopt hij waarschijnlijk met ademen. Al confronteert ook hem het gebeuren in Japan, waar hij werkzaam is, met de betrekkelijkheid ervan”, merkte Vlado, die als speler van Vlijmense Boys ‘heel veel plezier’ heeft in het spelletje, maar heeft ondervonden dat er ook andere dingen zijn in het leven. “Ik ben een gelukkig mens.”

Alleen al vanwege de genetische bepalingen was het normaal dat de jonge Vlado Petrovic droomde van een bestaan als profvoetballer. Hij kwam er langzaam achter dat het bereiken van dat doel geen uitgemaakte zaak is. “Mentaliteit, kwaliteit en geluk zijn de drie factoren die er toe doen. Misschien heb ik niet altijd een eerlijke kans gehad om mezelf te bewijzen, maar uiteindelijk moet je vaststellen dat ik die droom niet hebben kunnen verwezenlijken. Ik heb er alles voor gegeven, maar het is niet gelukt. Punt. Nog steeds ben ik ambitieus, maar dan op een ander niveau. Zonder amateurvoetbal is er geen profvoetbal, begrijp je? Inmiddels heb ik mijn draai in het dagelijkse leven gevonden. Heb twee verschillende banen en daarnaast voetbal ik voor mijn plezier. Maar wel met de drive om er binnen mijn mogelijkheden alles uit te halen. Druk? Het is de normaalste zaak van de wereld dat je als zoon van Zeljko met dat feit op zich geconfronteerd wordt. Of je dat nou wilt of niet. Nee, ik heb niet het gevoel dat ik daar onder gebukt ben gegaan. Ik ben Vlado.”

Als verkapte rechtsbuiten is Vlado Petrovic (22, links op foto van Weekkrant.nl) lekker aan het ballen bij derdeklasser Vlijmense Boys. “Eigenlijk ben ik overal wel een beetje op het veld. Ik kom in de bal, maar zoek ook de diepte. Lef tonen en voor niemand bang zijn. Dat wil ik uitstralen. Met dank aan trainer Stefan Brok, die echt heel goed werk verricht. Hij is altijd positief en zorgt ervoor dat wij met vertrouwen voetballen. Zondag tegen TEC is het opeens een topper, ja. Zij zijn de gedoodverfde titelfavoriet, maar laten toch steekjes vallen. En wij, als nummer twee inmiddels, pakken met regelmaat de punten. We zijn nu op drie fronten kansrijk, dus wie weet wat er nog in het vat zit. Hoewel ik wat betreft het kampioenschap denk dat het voor ons een alles-of-niets-duel wordt met zes punten achterstand.”

Be Sociable, Share!