Aan de hand van papa

foto Gerald van Zanten

foto Gerald van Zanten

Sowieso was John van Loenhout al bezig aan zijn laatste seizoen bij FC Lienden. Hij had zich het afscheid van de topklasser en de top van het amateurvoetbal echter anders voorgesteld. “Drie en een half jaar is het super geweest, maar de laatste maanden….” De aangekondigde terugtrekking van de club uit het zondagvoetbal hakte erin, het feit dat Van Loenhout de laatste tijd nauwelijks speeltijd krijgt bij hem persoonlijk nog veel meer.

“De kans op een waardig afscheid wordt me zo ontnomen. Heel erg jammer dat het zo heeft moeten lopen. Op de eerste plaats voor de mensen van FC Lienden, die er al die jaren zoveel tijd en energie in hebben gestopt. Tot Pasen pakten we het besluit als ploeg sportief gezien goed op. We hadden toen koploper Achilles’29 zelfs nog in het vizier. Maar sinds dat dramatische Paasweekend met twee verliespartijen is het over. Het echte geloof was nadien weg en dan wordt het moeilijk. Je wilt als speler wel, maar er hoeft tijdens een wedstrijd maar iets te gebeuren en het stort in elkaar.”

Veelal vanaf de bank slaat Van Loenhout de zwanenzang van Lienden gade. “In de wedstrijd tegen AFC had ik een akkevietje met de trainer. Hij wisselde mij en daar was ik het niet mee eens. Ik geef toe dat ik toen in de emotie verbaal misschien te ver ben gegaan, maar mij lijkt dat je daar dan achteraf als twee volwassenen over kunt praten.” Dat vond André Paus blijkbaar niet, want sindsdien maakt de coach nog slechts sporadisch gebruik van zijn voordien redelijk onomstreden spelverdeler met die mooie trap in het linkerbeen. “Ik gedraag mezelf voor de club en de personen die al die tijd goed voor me zijn geweest zo netjes mogelijk, dat ben ik naar hen toe verplicht. Maar de motivatie is weleens beter geweest, zeg maar..”

MOC’17

Wat niet betekent dat ex-prof Van Loenhout (bijna 36) geen trek meer heeft in een potje voetbal. “Zeker wel! Ik ben fit en nog steeds de voetballer die alle ballen wil hebben. Dat heb ik nodig om in de wedstrijd te komen.  Een ouderwetse spelmaker, hè.” Vorig jaar sprak Van Loenhout al met de leiding van derdeklasser MOC’17 uit zijn woonplaats Bergen op Zoom. “Toen werd ik door Lienden echter overgehaald om er toch nog een jaartje aan vast te plakken. Nu is het moment alsnog daar. Leuk! De club probeert voor mij een baan te zoeken. Welke branche? Geen idee, eerlijk gezegd ben ik mijn hele leven alleen maar met voetbal bezig geweest. Bij voorkeur moet het wel iets zijn waarbij ik met mensen werk. Bijkomend voordeel is dat ik nu na al die jaren reizen een club op vijf minuten rijafstand krijg. Is ook prettiger voor mijn familie.”

Over de teruggang in niveau maakt Van Loenhout zich geen zorgen. “Er staat nu al een heel behoorlijke ploeg met veel jonge spelers uit eigen gelederen. Er wordt lekker aanvallend gespeeld en dat spreekt mij uiteraard aan. Misschien dat MOC er dit seizoen via de nacompetitie in slaagt om te promoveren. Als dat niet lukt gaan we volgend jaar voor het kampioenschap. Aan de hand van papa, ja. Ha, ha. Als opgejaagd wild? Och,ik ben mijn hele leven al gewend dat er speciaal mannetjes op mij gezet worden. Daar word ik niet nerveus van.”

Be Sociable, Share!