‘Publiek gaf extra zetje’
Het ‘jagen, jagen, jagen’, rolde in de eerste helft van de tribunes. De fans van Willem II hadden schoon genoeg van de apathische houding van de Tilburgse voetballers. De eerste fluitconcertjes volgden al snel. Ruim een uur later gaf Bart Biemans grif toe dat het enthousiasme van diezelfde fans mede aan de basis lag van de wonderbaarlijke 4-3 zege op Heerenveen na een dubbele (0-2 en 2-3) achterstand. “We werden in feite vooruit gestuwd”, stelde de Belgische verdediger van de thuisclub.
Dat Willem II voor rust helemaal niets had in te brengen, lag natuurlijk ook aan de tactische invulling van de veldbezetting. Je kunt rennen tot je een ons weegt, maar als de tegenstander telkens de vrije man kan vinden, komt het ook over alsof een team geen energie in de wedstrijd wenst te steken. “We werden van het kastje naar de muur getikt”, zei aanvoerder Arjan Swinkels. Vanaf de kant volgde al voor rust het sein om eerder door te dekken, maar die boodschap kwam pas later aan. Toen werkelijk niemand in het stadion nog een cent gaf voor de kansen van Willem II, in dit duel en ook voor de strijd om lijfsbehoud.
Het inbrengen van Maceo Rigters (voor de onzichtbare Jelic) bleek goud waard voor Willem II. Als een soort valse linksbuiten was hij wèl in staat om een bal vast te houden. Daardoor durfden steeds meer Tilburgse spelers voorwaartse initiatieven te nemen. En bloeide ook targetman David Strihavka op. Met druk op de achterhoede van de Friezen tot gevolg. De karaktervoetballers Biemans en Swinkels zorgden voor evenwicht (2-2). De mistrap van Rigters, waardoor de inzet van Vayrynen tot een goal werd getransformeerd, deed even pijn. Maar met de steun van het publiek, Rigters die zijn vlekje wegpoetste en de linker van Andreas Lasnik had Willem II eindelijk eens mazzel. Want het was overduidelijk dat Strihavka hinderlijk buitenspel stond bij de 4-3.
“Met acht punten achterstand op VVV was het heel, heel moeilijk geworden. Nu is er nog hoop”, zeiden Swinkels en Biemans onafhankelijk van elkaar. De Belg ging nog een stap verder. “Als wij in staat zijn om met dezelfde passie en lef de komende wedstrijden in te gaan, kunnen wij het echt iedereen moeilijk maken. En misschien dwing je op die manier dan wel vaker het geluk af.” Ageren in plaats van reageren. Lef in plaats van bescheidenheid. Het kunnen instrumenten zijn die aan de basis liggen van een nauwelijks nog verwachte wederopstanding. “Het geloof is er nog steeds”, riepen allerlei directe betrokkenen waaronder coach Gert Heerkes in koor. De kus en omhelzing die Heerkes zijn vrouw gaf voordat hij de pers te woord stond, was veelzeggend. Deze opsteker had Willem II echt, maar dan ook echt nodig.