Onaanvaardbaar
Normaal gesproken wordt in Tilburg met een glimlach gereageerd als NAC Breda heeft verloren. En omgekeerd trouwens ook. Maar zaterdag was alles en iedereen die met Willem II te maken heeft not amused toen NAC zich in Venlo door VVV gewillig naar de slachtbank liet leiden. “Wij houden ons helemaal niet bezig met Willem II, alleen puur met onszelf”, stelt Anthony Lurling. “Wat is onrustig?”, kaatst Lurling op het voor de hand liggende geopperde. “Eén punt uit de drie duels na de winterstop en uitgeschakeld in de beker staat natuurlijk haaks op wat wij nastreven. Verliezen kan altijd, maar niet zoals in Venlo op basis van instelling. Daar zijn we het met zijn allen roerend over eens. Onaanvaardbaar.”
De nederlaag bij VVV kwam extra hard aan in het Bredase kamp, omdat de concurrentie in de strijd om de play-off plaatsen ook punten liet liggen. “Gelukkig hebben we het over voetbal. Een sport waarin het zo weer kan omslaan. Vorig seizoen kenden we ook een fase waarin het even niet liep. Maar daar kwamen we uiteindelijk bovenop. Zondag tegen Heerenveen is een uitgelezen mogelijkheid om de ommekeer te bewerkstelligen. Dan kunnen we meerdere vliegen in één klap slaan en deze vervelende periode wegspoelen.”
Leonardo is een beetje de verpersoonlijking daarvan. Met zijn rare fratsen haalde de Braziliaan zich de woede op de hals van in ieder geval de Bredase fans. “Ik ga hier niks negatiefs zeggen over een collega. Hij weet zelf ook wel wat hij niet goed gedaan heeft. En in het veld scheld ik hem verrot als hij ballen op die manier verspeeld. Maar wel op een wijze, waarmee hij verder kan. Leo is Leo. Een aparte ja, maar daar is al genoeg over gezegd en geschreven. Hij is echter ook een type dat zondag bij wijze van spreken zomaar vijf mensen kan uitspelen, snap je? Ik heb begrepen dat er een verhelderend gesprek is geweest en de kou uit de lucht is. Hij heeft na zondag ook gewoon meegetraind. Persoonlijk vind ik Leonardo een prima gast en ik vind ook dat alles wat hij doet enorm wordt uitvergroot. En dan niet zijn mooie acties, als je begrijpt wat ik bedoel.”
Ondanks VVV zit Lurling lekker in zijn vel. “Na de goede reeks tegen PSV, Utrecht en Twente had ik voor de winterstop even een terugval. Ik was niet fit, maar de knie is met behulp van een injectie hersteld. Ik op 10? Ja, dat zou ik wel willen. Nu komt het geregeld voor dat ik als linksbuiten mijn back achterna aan het hollen ben en daar liggen mijn kwaliteiten natuurlijk niet. Misschien volgend seizoen”, hoopt Lurling dat de wens in zijn laatste contractjaar de vader van de gedachte wordt.