Omgekeerde wereld
Met zijn van richting veranderde schot dat op de paal eindigde gaf Robbert Schilder het startsein voor een echt powerplay. Ruim vijf minuten later zag de wereld er ineens heel anders uit voor NAC Breda. In dubbel opzicht. Weer gewonnen (1-0) en 7 uit 7. “Over die vijf gespeeld, een punt ben ik nooit in de war geweest”, refereerde Schilder aan de stand zoals die einde vorige week was.
De middenvelder, tegen FC Utrecht meer vanuit een controlerende rol, zegt sinds hij in 2009 bij NAC speelt wel vaker met een serie ‘5-1’ geconfronteerd te zijn. “Alleen gebeurde dat ergens lopende het seizoen en dan valt het minder op. De buitenwacht maakte een heftig issue van onze start, maar intern hebben wij als groep altijd de rust bewaard. Bijvoorbeeld omdat je tijdens de trainingen merkte dat er meer voetbal en meer beweging zonder bal in zit in vergelijking met afgelopen jaar. En dat betaalt zich op een gegeven moment uit.”
Stootkracht
Al kwam dat voetballende vermogen een helft lang tegen tien Utrechters maar moeizaam tot uiting. “Klopt, uiteindelijk konden we voorin op die laatste fase na weinig afdwingen. Dan heb je, en dat is niets ten nadele van die jonge gasten die er nu lopen, eigenlijk iets meer stootkracht nodig. Maar ja, die situatie is bekend. In zes jaar tijd is hier bij NAC geloof ik nog geen miljoen uitgegeven aan transfersommen. En kijk daarbij eens naar onze tegenstander van vandaag.”
Schilder wil vooral zeggen dat realisme op zijn plaats is. Te beginnen met betrekking tot zijn eigen inbreng. “We voetballen nu met de punt naar voren. Voor mij houdt dat in dat ik meer achter de bal speel. Meer de balans in de gaten moet houden. Je speelt dus ingetogener. Maar per saldo kan het beter. Als we die insteek met zijn allen hanteren, moet het met deze selectie inderdaad mogelijk zijn om straks ergens middenin te eindigen.”