‘Meer kaarten dan doelpunten, ha, ha…’

foto Marcel Bonte ImageXL

foto Marcel Bonte ImageXL

Het was op zijn zachtst gezegd opvallend. Om Marcel van der Sloot, topscorer (51) aller tijden van FC Oss en vooral bekend om zijn – ook voorbereidende – ‘gouden’ linker, zo te zien buffelen tegen De Graafschap. Tig kopduels ging Sloet aan, de slidings waren niet op de vingers van één hand te tellen. “Tja, dat vroeg deze positie. Als nummer tien kun je weleens een mannetje laten lopen, zo vlak voor je verdediging kan dat niet, hè.”

Tastbaar resultaat leverde het bikkelwerk van Van der Sloot niet op voor FC Oss, want de thuisclub ging er redelijk kansloos met 0-2 vanaf. Een nederlaag die zijn kiem vond in de openingsfase, toen Oss geen grip kreeg op De Graafschap en voortdurend een stap te laat was. “Klopt, maar die gasten hebben natuurlijk wel een goeie ploeg. Voetballen net wat makkelijker en slaan bij een halve kans meteen toe”, gaf de aanvoerder het verschil aan. Of bij een kans op een presenteerblaadje. Want die strafschop waaruit de 0-2 ontstond, leek nogal makkelijk gegeven. “Het schijnt dat ik die bal na mijn sliding met de hand getoucheerd heb. Heb er zelf niks van gemerkt. Volgens mij reageerde de scheids louter op hun geappelleer. Typisch dat ik ook geen geel kreeg.”

Die prent haalde Van der Sloot in de eindfase alsnog op. Bewust. Toen was gebleken dat Oss ondanks verwoedde maar veelal vruchteloze pogingen geen gaatje kon vinden in de Doetichemse defensie. “Frustratiekaart? Ja, was dom. Ik geloof dat ik inmiddels meer kaarten heb dan doelpunten, ha, ha. Moet ik toch iets aan doen”, lachte hij zelf ook om dat toch opmerkelijke feit (7 om 5). Net zo frappant overigens als zijn humeur. Na een nederlaag wil winnaar Van der Sloot namelijk nogal eens nukkig reageren. “Ik heb het momenteel naar mijn zin, ja. Ik kan het werk bij de hoofdsponsor van de club goed combineren met de voetbalactiviteiten. Het past perfect. De kans is wat mij betreft zeker aanwezig dat ik doorga bij FC Oss. Hoewel je niet te ver vooruit moet kijken”, zei hij met een link naar zijn vanwege een blessure abrupt gestopte vriend Bart van Muyen, die een paar meter verderop stond.

Janssen

De metamorose van Van der Sloot zal vermoedelijk van tijdelijke aard zijn, die van Dennis Janssen zeker niet. “Wat er met mij gebeurd is? Eh, ik speel dit seizoen op mijn eigenlijke positie, hè.” Waar Janssen vorig seizoen na zijn komst vanuit de A1 van NEC als linksback van Oss met regelmaat door het ijs zakte, maakt hij deze jaargang een solide indruk. Van zijn fysiek moet Janssen het niet hebben, maar toch houdt hij zich kranig staande in de lijf-aan-lijf-gevechten. En aan de bal oogt hij stabiel. “Een terugkeer naar NEC? De hoop daarop heb ik nog niet opgegeven. Mijn contract hier loopt tot medio 2014. Doorgaan met waarmee ik nu bezig ben, dat heeft prioriteit nummer één. Deze wedstrijd? Die tweede ballen, hè. Pas na rust kregen we daar meer vat op, maar toen was het eigenlijk al te laat. Hoewel, als die kopbal van Ruud van den Dungen binnen vliegt in plaats van op de lat… Desondanks zag je het, wij geven nooit op. Beschikken over enorm veel wilskracht.”

Be Sociable, Share!