Alles hetzelfde, maar toch anders

foto Jan Volwerk

Als de gezondheid in het spel komt, worden alle andere zaken ineens heel relatief. Ook  voetbal. Dick Salm (57) kan erover meepraten. De voormalig prof van FC Den Bosch uit Brakel bezoekt al jarenlang wekelijks de leukste potjes in met name het regionale amateurvoetbal. Het onbevangene daarbij is er een beetje af, sinds bij hem een chronische vorm van non-Hodgkin – lymfklierkanker – is geconstateerd.

“Lichamelijk heb ik eigenlijk nergens last van. Voel me nog net zoals een paar jaar geleden, sport nog regelmatig. Het is vooral de onzekerheid die knaagt. Het is misschien overdreven om te zeggen dat het me dagelijks bezighoudt, maar fijn is anders. Vooral als de controledatum nadert. Als je dan vervolgens nadat blijkt dat alles vooralsnog stabiel is uit het ziekenhuis stapt, voel je de druk daadwerkelijk van je schouders vallen. Moeilijk te omschrijven, maar dan lijkt het alsof je even helemaal los van de bodem bent.”

NHL

Het begon allemaal een jaar geleden. Salm ontdekte een knobbel in zijn nek en consulteerde uit voorzorg een dokter. Die liet een punctie uitvoeren, waarna de diagnose uiteindelijk onverbiddelijk was. “Ik heb de redelijk zeldzame chronische variant van NHL. Tot nu toe is de status stabiel. Geen bestraling, geen medicijnen, alleen eens per kwartaal een controle. Als het ziektebeeld op deze manier doorgaat, kan ik daarmee oud worden. Alsof er niets aan de hand is. Alsof ik een man met een baard was, die de knobbel niets eens geconstateerd had. Mijn huisarts zegt dat zolang ik niet ineens heel vermoeid raak en badend in het zweet wakker word, er weinig aan de hand is. Tja, ik moet positief blijven en gewoon verder leven. Doen wat ik anders ook gedaan had als ik het niet geweten had. En dat probeer ik samen met mijn familie dan ook in de praktijk te brengen.”

En dus staat Salm, controleur in de haven van beroep, nog steeds elke zaterdag en zondag ergens langs de lijn van een voetbalveld. “Mijn zoon Tony is keeper van WSC, maar heeft nu een spierscheuring. Dus of ik zondag bij WSC ben, weet ik niet. Maar Achilles Veen tegen Kozakken Boys, daar ben ik bij. Dat kan haast niet anders dan een leuke wedstrijd worden, want beide voorhoedes zijn de beste gedeeltes van de teams. Defensief vind ik beide ploegen eerlijk gezegd uiterst kwetsbaar. Dat was in mijn tijd wel anders, ja”, verzekert de opkomende rechtsback van weleer. “Het zal wel dat het nu sneller is en zo, maar ik geef je op een briefje dat het Kozakken Boys uit de periode toen ik er speelde in vergelijking met wat er nu staat, echt een wereld van verschil is. Alleen al op tactisch en technisch gebied.”

Cruijff

Bij FC Den Bosch, de club met wie hij kampioen werd van de eerste divisie en waarvoor hij als speler in actie kwam tegen mannen als Cruijff en Van Hanegem, komt hij amper meer. “In het verleden kreeg je nog weleens een uitnodiging, maar eigenlijk vind ik de sfeer aan de kille kant. Als je tig keer je kaartje moet laten zien voordat je eindelijk op je plaats zit. Trap op, trap af. Sorry, maar dat trekt me niet meer. Struin liever de amateurvelden af. Officieel doe ik niets meer in de voetballerij. Jawel, een functie als scout of iets dergelijks zou ik zeker zien zitten. Maar dan moet je wel gevraagd worden, nietwaar?”

Be Sociable, Share!